Nasza trasa: Mill Bridge – Little Tongue – House Gap – Fairfield (873m) – Great Rigg (766m) – Stone Arthur (503m) – Travellers Rest – Mill Bridge
Długość trasy: 10km Nasz czas przejścia: 4.5godz.

Krótka górska wędrówka na Fairfield (873m npm), jeden ze szczytów położonych w samym sercu Lake District, w bliskim sąsiedztwie Helvellyna. Początek naszej wędrówki to parking w okolicach Grasmere, a cała trasa ma charakter 10km pętelki. O ile dwa tygodnie wcześniej  ze względu na ulewny deszcz musieliśmy zmienić plany i zamiast w góry wybraliśmy się na spacer nad jezioro Grasmere, o tyle tym razem pogoda dopisała. Na niebie ani jednej chmurki a my wędrowaliśmy zarówno w krótkim rękawku (podejście) jak i w puchówkach schodząc ze szczytu Fairfield gdzie urywało głowę! Na całą wędrówkę trzeba przeznaczyć minimum 3-3.5 godziny, nam łącznie z przerwami wyszło godzinę dłużej. To co idziesz z nami? 😉

Trasa ma dokładnie 10km długości. Nasz start to trawiaste pobocze drogi A591, dość blisko wejścia na szlak. Na końcu tego wpisu znajdziesz więcej szczegółów odnośnie parkingu płatnego i niepłatnego łącznie z zaznaczeniem ich na aktywnej mapie google.

Wędrówka na przełęcz House Gap

Auto zostawiliśmy na trawie, na poboczu drogi A591 ponieważ wszystkie możliwe zatoczki i parkingi w pobliżu były zajęte. Po chwili marszu dotarliśmy do tej małej zatoczki, w której zmieści się max 2-3 auta (znajduje się ona najbliżej wejścia na szlak, który rozpoczyna się po drugiej stronie ulicy, zaraz za widocznym na zdjęciu białym budynkiem). Szczyt w oddali to Seat Sandal, na przeciw którego wznosi się Fairfield, a my zmierzaliśmy najpierw na przełęcz House Gap również widoczną na zdjęciu.

Aby wejść na szlak musisz minąć biały budynek po prawej stronie ulicy i zaraz za nim skręcić w prawo.

Początkowo ścieżka pięła się łagodnie w górę a po prawej stronie, w dole, towarzyszył nam strumień Tongue Gill.

Tuż za pierwszą i chyba jedyną na całej trasie furtką znajdował się drewniany mostek. Tutaj szlaki rozchodzą się, ale ponownie połączą się jeszcze przed przełęczą. Teoretycznie nie ma znaczenia, czy za mostkiem skręcisz w lewo, czy pójdziesz w prosto. Jeśli jednak padało lub pada, a strumienie są wezbrane – nie wybieraj ścieżki na wprost, ponieważ w kilkunastu miejscach przecinają ją strumyki spływające z gór i możesz mieć problem aby je przekroczyć. Dotyczy to zwłaszcza ostatniego strumienia, na którym znajduje się bezimienny ale dość ciekawy wodospad.

Mimo iż było dość sucho, zdecydowaliśmy się skręcić w ścieżkę na lewo – ten wybór spowodował że aż do samej przełęczy wędrowaliśmy zupełnie sami 🙂

Po ponownym przekroczeniu strumienia zaczęliśmy mozolną wędrówkę pod górę. Ponieważ wędrowaliśmy południowym stokiem i dolinka była w całości osłonięta, a ścieżka niemal pionowa, nie minęło 5 minut i rozbieraliśmy się aż do krótkich rękawków 😉 Cóż z tego, że była to druga połowa listopada i może +10C? Było naprawdę gorąco!

Po mniej więcej pół godzinie ostrego dreptania pod górę ścieżka wypłaszczyła się i w końcu można było złapać oddech. Im bliżej przełęczy tym bardziej zaczynało wiać więc wskoczyliśmy z powrotem w cienkie polary.

Po mniej więcej pół godzinie dotarliśmy do przełęczy House Gap, gdzie zrobiliśmy sobie piknik z widokiem na jeziorko Grisedale Tarn.

 

Wędrówka na Fairfield

Ścieżka na Fairfield z przełęczy House Gap nie należy do najprzyjemniejszych. I nie dlatego że jest dość stromo, ale dlatego że wędrujesz po luźnych kamieniach. O ile wejście nie sprawia większych trudności, o tyle schodzący ze szczytu turyści bardzo wolno poruszali się po ścieżce, szczególnie po tym jak jedna osoba zaliczyła niekontrolowany zjazd w dół. Po deszczu musi tu być ciekawie 😉

Z wędrówką na Fairfield było tak samo jak z wędrówką na Bena Nevisa – idziesz i idziesz i już myślisz, że po wdrapaniu się na ten majaczący w oddali wierzchołek będziesz na szczycie, a tu figa z makiem bo do szczytu jest jeszcze całkiem spory kawałek dreptania 😉

Na szczycie urywało głowę! Krótka przerwa na gorącą herbatę spowodowała, że musieliśmy wskoczyć w puchówki. I kto by pomyślał że jeszcze godzinę wcześniej wędrowaliśmy w krótkich rękawkach ? 😉

Wędrówka na Great Rigg (766m npm)

Po krótkim odpoczynku ruszyliśmy w drogę powrotną. Ta miała nas poprowadzić przez kolejne dwa szczyty: Great Rigg i Stone Arthur. Schodziliśmy całkiem szybko chcąc oddalić się od szczytu, bo mieliśmy nadzieję, że niżej nie będzie tak pizgało złem 😉  Przez chwilę zastanawiałam się nawet czy wyciągnąć rękawiczki tak zmarzłam w ręce, ale ostatecznie po pół godzinie schodzenia weszliśmy w bardziej osłonięty teren i tym razem trzeba było się rozbierać z puchowych kurtek 😉

Na zdjęciu powyżej szczyt Great Rigg, a poniżej skałki zwane Stone Arthur.

W tym miejscu łapaliśmy ostatnie tego dnia promienie słońca i powoli schodziliśmy w dolinę.

Dojście do cywilizacji to ostre zejście zygzakami w dół, wyremontowaną niedawno ścieżką.

Ostatnie spojrzenie na wciąż skąpane w słońcu skałki Stone Arthur i po chwili dotarliśmy do auta.

..i inne przydatne informacje 😉

Wędrówka na Fairfield – parking:

Auto najprościej zaparkować na poboczu drogi A591 (na trawie) z czego w pogodne dni korzysta mnóstwo kierowców. Poza tym na mapie zaznaczyliśmy oficjalne parkingi (zatoczki) oraz jeden parking płatny. Orientacyjny kod do nawigacji to LA22 9RR.

Wędrówka na Fairfield – szczegóły trasy:

Nasza wędrówka to 10km pętelka. Trasę oceniamy jako łatwą, bez miejsc wymagających dodatkowego użycia rąk. Przewyższenie wynosi ok. 800m a całą trasę można pokonać w 3-4 godziny.

 

Post „Lake District: wędrówka na Fairfield (873m), Grasmere” pojawił się po raz pierwszy na www.katiraf.com